Παιδί

Αυξημένο κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκα έχουν τα παιδιά που δεν κοιμούνται αρκετές ώρες καθημερινά, επισημαίνει νέα μελέτη.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των Νew York Times οι ερευνητές χώρισαν τυχαία ένα δείγμα 37 παιδιών σε δύο ομάδες. Για μια εβδομάδα κάθε παιδί κοιμόταν καθημερινά 1,5 ώρα παραπάνω από το συνηθισμένο.  Την επόμενη εβδομάδα κάθε παιδί κοιμόταν λιγότερο κατά 1,5 ώρα κάθε μέρα. Οι συμμετέχοντες φορούσαν ειδικές συσκευές μέτρησης του χρόνου ύπνου, μετρούσαν το βάρος στους τρεις φορές εβδομαδιαίως και έκαναν εξετάσεις αίματος ώστε να μετρηθεί  η λεπτίνη στον οργανισμό τους. Η λεπτίνη είναι η ορμόνη που επηρεάζει το αίσθημα  της πείνας και οι αυξημένες τιμές της σχετίζονται με την εναπόθεση λίπους στον οργανισμό.

Η φυσική κατάσταση των παιδιών εμφανίζει πτωτική τάση παγκοσμίως, με συνέπεια πολλά από τα σημερινά παιδιά να μην μπορούν να τρέξουν τόσο μακριά ή τόσο γρήγορα όσο έτρεχαν οι γονείς τους, όταν ήταν στην ίδια ηλικία.

 Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αυστραλιανής επιστημονικής έρευνας που παρουσιάστηκε σε αμερικανικό καρδιολογικό συνέδριο και η οποία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου πως η εξέλιξη αυτή, αποτελεί προειδοποιητική ένδειξη για την επιδείνωση της υγείας , ιδίως της καρδιάς, πολλών σύγχρονων παιδιών, όταν γίνουν ενήλικες.

Είναι η πρώτη μελέτη που δείχνει ότι μετά το 1975 εμφανίζεται διεθνώς μια αργή αλλά σταθερή πτώση του επιπέδου καρδιαγγειακής φυσικής κατάστασης των παιδιών και των εφήβων. Εκτιμάται ότι τα σημερινά παιδιά είναι περίπου 15% λιγότερο ικανά και υγιή από καρδιαγγειακή άποψη σε σχέση με τους γονείς τους, όταν εκείνοι ήσαν νέοι.

Σίγουρα δεν υπάρχει συνταγή για την ανατροφή ενός ευτυχισμένου παιδιού, αλλά αν ακολουθήσουμε απλές τεχνικές που συστήνει η επιστήμη της ψυχολογίας και η σύγχρονη παιδαγωγική θα είμαστε ένα βήμα πιο κοντά ώστε να μεγαλώσουμε χαρούμενα παιδιά που θα είναι ευτυχισμένοι ενήλικες στο μέλλον.

Η ψυχολόγος Φωστηρία Αμανατίδου, ειδικός στη γνωστική- συμπεριφορική θεραπεία παιδιών και ενηλίκων, με αφορμή έναν κύκλο ενημερωτικών ομιλιών που πραγματοποιεί αυτό τον καιρό σε παιδικές βιβλιοθήκες, δίνει χρήσιμες συμβουλές ώστε να μειωθούν οι επιδράσεις τους και να αντισταθμιστούν με θετικές επιρροές.

 Μην αμελείτε τη σημασία της αγκαλιάς

Στοιχεία ότι η ορμόνη ωκυτοκίνη μπορεί να βοηθήσει την εγκεφαλική λειτουργία των αυτιστικών παιδιών, κάνοντάς  τα πιο κοινωνικά, έφεραν στο φως  ερευνητές, με επικεφαλής τους καθηγητές Κέβιν Πέλφρεϊ και Ιλανίτ Γκόρντον του Κέντρου Μελέτης Παιδιού και του Κέντρου Αναπτυξιακής Νευροεπιστήμης της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Γιέηλ.

Η έρευνα διεξήχθη σε δείγμα 17 παιδιών και εφήβων ηλικίας από 8 έως 16 ετών. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS). Σύμφωνα με αυτά μία και μόνη δόση εισπνοής της ορμόνης ωκυτοκίνης, μέσω ψεκασμού σπρέι στη μύτη, βελτίωσε την εγκεφαλική δραστηριότητα των αυτιστικών παιδιών, κάνοντάς τα πιο κοινωνικά.

Και κοινωνικο-οικονομικές αιτίες φαίνεται να έχει το  Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας, σύμφωνα με ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Έξετερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό παιδοψυχιατρικής "Journal of Child Psychology and Psychiatry".

Μέχρι στιγμής οι περισσότερες μελέτες συνηγορούσαν υπέρ της κληρονομικής-γενετικής προέλευσης του συνδρόμου ΔΕΠΥ. Ωστόσο τα στοιχεία που προέκυψαν από μελέτη 19.500 παιδιών που είχαν γεννηθεί μεταξύ 2000 – 2002, έδειξαν ότι οι οικογένειες χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και χαμηλού οικονομικού υπόβαθρου είναι πολύ πιθανό να έχουν παιδιά που πάσχουν από το σύνδρομο  ΔΕΠΥ.

Τα πολλαπλά οφέλη της κολύμβησης έρχεται να αναδείξει μια πρόσφατη έρευνα από την Αυστραλία σύμφωνα με την οποία οι μικροί κολυμβητές εμφανίζουν να αποκτούν γρηγορότερα περισσότερες δεξιότητες απ’ ότι άλλοι συνομήλικοί τους.

Σύμφωνα με τον καθηγητή και ερευνητή στο Griffith Institute for Educational Research, η διαδικασία εκμάθησης κολύμβησης και η ανταπόκριση των παιδιών στης απαιτήσεις του αθλήματος τα βοηθά να αναπτύξουν συγκεκριμένες δεξιότητες που έχουν εφαρμογή στην καθημερινή τους ζωή, τόσο ως παιδιά αλλά και ως ενήλικες.

Τα προβλήματα στη συμπεριφορά των παιδιών  με το μη σταθερό ωράριο ύπνου έρχεται να συνδέσει μια νέα έρευνα του University College of London. Σύμφωνα με τους ερευνητές, διαπιστώνεται άμεση σχέση ανάμεσα στις ώρες ύπνου των παιδιών και της συμπεριφοράς τους.

Στην έρευνα συμμετείχαν πάνω από 10.000 παιδιά το ωράριο ύπνου των οποίων αναλύθηκε κατά την ηλικία των τριών, πέντε και επτά ετών. Η συγκριτική ανάλυση της συμπεριφοράς τους κατά τη διάρκεια της ημέρας έφερε στο φως ότι όσο πιο ακανόνιστες ήταν οι ώρες ύπνου ενός παιδιού τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα υπήρχε να εμφανίσει προβλήματα συμπεριφοράς, όπως επιθετικότητα, υπερκινητικότητα, συναισθηματικές δυσκολίες και δυσκολίες συναναστροφής με άλλα παιδιά.

Το παιδί σας βρίσκεται στις πρώτες τάξεις του δημοτικού και αν και είναι ένας πολύ καλός μαθητής παρατηρείτε ότι δυσκολεύεται στα μαθηματικά και δεν μπορεί να εκτελέσει με ευκολία τις απλές αριθμητικές πράξεις. Μην πανικοβάλλεστε!

Αυτό είναι ένα πολύ σύνηθες σενάριο για τους περισσότερους νεαρούς μαθητές. Πρώτον γιατί ο τρόπος που διδάσκονται τα μαθηματικά στο σχολείο δεν είναι προσαρμοσμένος στις ανάγκες τους και δεύτερον γιατί δεν είναι εξοικειωμένοι ακόμη με αφηρημένες μαθηματικές έννοιες. Ο καλύτερος λοιπόν τρόπος για να τα βοηθήσετε είναι να τους δείξετε πώς τα μαθηματικά χρησιμεύουν στην καθημερινή ζωή μέσα από μια ευχάριστη διαδικασία όπως η ζαχαροπλαστική.

Η μέθοδος

Ένα χαρακτηριστικό που θαυμάζουμε συχνά στα μικρά παιδιά είναι η φαντασία τους. Πραγματικά, ειδικά μέχρι την ηλικία των πέντε ετών όπου σύμφωνα με τους εδικούς διαμορφώνεται ο χαρακτήρας τους, τα παιδιά ρουφάνε σα σφουγγάρι όλες τις πληροφορίες που λαμβάνουν από το περιβάλλον τους και τις επεξεργάζονται με τον πλέον δημιουργικό και ανορθόδοξο τρόπο.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να είναι δημιουργικός, αφού η φαντασία και η δημιουργικότητα είναι στοιχεία που μπορούν να καλλιεργηθούν και εξαρτώνται από τα ερεθίσματα που δεχόμαστε. Αυτό που συμβαίνει όμως είναι ότι μεγαλώνοντας μαθαίνουμε να υπακούμε σε διάφορους κοινωνικούς κανόνες και να λειτουργούμε βάση ενός προγράμματος, οπότε η δημιουργικότητά μας καταπιέζεται σταδιακά.