Πόσο φυσικές είναι οι «φυσικές ορμόνες»;

H χρήση του όρου «φυσικό» σε κάθε προϊόν ήταν κάτι που ανέκαθεν δημιουργούσε θετικές εντυπώσεις στο κοινό. Έτσι χρησιμοποιήθηκε ακόμα και από τις φαρμακοβιομηχανίες σε προϊόντα για ορμονική αποκατάσταση και υποκατάσταση γυναικών και ανδρών. Πόσο «φυσικές» είναι, όμως, αυτές οι «φυσικές ορμόνες», τελικά;
Διαχρονικά, η ανάγκη παραγωγής ορμονών για αποκατάσταση και υποκατάσταση προέκυψε όταν έγινε αντιληπτή η σημασία των φυσικών ορμονών του ανθρώπινου οργανισμού σε καταστάσεις, όπως η εμμηναρχή, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, η εμμηνόπαυση, η υπογονιμότητα και άλλα σοβαρότερα προβλήματα υγείας.

«Οι φαρμακοβιομηχανίες έσπευσαν να παρασκευάσουν και να πιστοποιήσουν τα δικά τους πρωτότυπα χημικά μόρια, δηλαδή νέες ορμόνες, και όχι αυτές της Φύσης», εξηγεί ο Κυριάκος Π. Τίγκας, M.D. Μαιευτήρας Χειρούργος, Γυναικολόγος, Ογκολόγος* (http://emminopausi.com).

Οι διεθνείς διαδικασίες έγκρισης και κατοχύρωσης πατέντας των φαρμακευτικών αυτών προϊόντων από φορείς, όπως ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (F.D.A.) και ο αντίστοιχο ευρωπαϊκός ΕΜΑ, λειτουργούν ως δικλείδες ασφαλείας για τη γνησιότητά τους και τα πρότυπα παρασκευής τους. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχει ανακύψει ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας με την κυκλοφορία πολλών νέων φαρμάκων και ορμονικών σκευασμάτων, που λανσάρονται εμπορικά ως «φυσικά», επειδή έχουν προκύψει από φυτά, κυρίως σόγια ή γλυκοπατάτα.

«Όμως, τα προϊόντα αυτά δεν είναι φυσικά, γιατί δεν είναι ορμόνες ίδιες με τις δικές μας, όπως οι “Βιομιμητικές Ορμόνες” (Bioidentical Hormones)», τονίζει ο κ. Τίγκας που έχει εξειδίκευση στην Ορμονική Υποκατάσταση γυναικών με Βιομιμητικές Ορμόνες.

Και εξηγεί πως «οι φαρμακοβιομηχανίες μπέρδεψαν και συνεχίζουν να μπερδεύουν το κοινό, με τις “φυσικές” Θεραπείες Ορμονικής Υποκατάστασης (Φυσικές Θ.Ο.Υ.). Στον όρο “Φυσική Θ.Ο.Υ.” περιέχονται δυο σημαντικές προϋποθέσεις: α) η πηγή του τελικού προϊόντος, της ορμόνης στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να είναι από φυτά (όχι από ζώα) και β) το τελικό προϊόν, πρέπει να είναι βιομιμητική ορμόνη, η οποία να έχει την ίδια και πανομοιότυπη χημική δομή, αλλά και δράση, με τις ανθρώπινες ορμόνες, χωρίς κανέναν πρόσθετο χημικό δακτύλιο, που θα χάριζε το προνόμιο της “πατέντας”. Και μιλάμε για προνόμιο αφού η προστασία της πατέντας διαρκεί επτά χρόνια και στο διάστημα αυτό η κάθε εταιρία έχει την αποκλειστικότητα της διάθεσης του προτύπου προϊόντος με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο εμπορικού κέρδους».

Σύμφωνα με τον ειδικό, χαρακτηριστικό παράδειγμα συστηματικής χειραγώγησης του κοινού επί πολλά χρόνια είναι το σκεύασμα Premarin. «Πρόκειται για το κύριο συνθετικό οιστρογονοειδές, που χρησιμοποιήθηκε επί δεκαετίες στις Θεραπείες Οιστρογονικής Υποκατάστασης. Διαφημίστηκε και προωθήθηκε, ως “φυσική” Θ.O.Υ., επειδή προερχόταν από ούρα εγκύων φοράδων. Όμως, δεν είχε καμία σχέση με τα βιοπανομοιότυπα οιστρογόνα που είναι ίδια με τα γυναικεία οιστρογόνα. Το σκεύασμα περιείχε μεν θειϊκή οιστρόνη, που υπάρχει και στο γυναικείο οργανισμό, αλλά και άλλα 12 ξένα και άσχετα με τα γυναικεία, οιστρογόνα. Επρόκειτο για οιστρογόνα φοράδων. Όμως, η φαρμακευτική εταιρεία έπεισε ότι το σκεύασμά της περιείχε «φυσικές» ορμόνες. Πολυετείς μελέτες απέδειξαν ότι το φάρμακο δημιουργούσε σοβαρότατες παρενέργειες στις γυναίκες και σήμερα η εταιρεία αντιμετωπίζει δικαστικές διώξεις από τις αρχές των Η.Π.Α. για τη μεγαλύτερη απάτη που διενεργήθηκε έναντι των γυναικών κατά τον 20ο αιώνα. Τα πλεονεκτήματα που υποσχέθηκαν στις γυναίκες ότι θα ελάμβαναν, όχι μόνο δεν ήρθαν ποτέ, αλλά το σκεύασμα, έδωσε στην πράξη, τέλος σε πολλές γυναικείες ζωές».

Το παράδειγμα αυτό αποδεικνύει την παταγώδη αποτυχία των συνθετικών ορμονών καθώς και τις παρενέργειές τους στις γυναίκες. Εύλογα αναρωτιέται κανείς, αν πράγματι υπάρχουν ορμόνες που να είναι ίδιες με του ανθρώπινου οργανισμού.

«Ναι, οι βιομιμητικές ορμόνες (Bioidentical Hormones)», απαντά ο Μαιευτήρας Χειρούργος, Γυναικολόγος, Ογκολόγος Κυριάκος Π. Τίγκας.
«Οι βιομιμητικές ορμόνες, είναι όπως λέει το όνομά τους, είναι ορμόνες βιο-πανομοιότυπες, με την ίδια μοριακή σύσταση και χημική δομή, με τις ορμόνες που δομεί το ανθρώπινο σώμα. Είναι πιστά και ακριβή αντίγραφα των ανθρώπινων φυσικών ορμονών και όχι απλά παρόμοια, ομοιάζοντα με τις δικές μας ορμόνες», τονίζει.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη;

Ο κ. Τίγκας απαντά: «Το σώμα μας μπορεί να τις μεταβολίζει, όπως έχει σχεδιαστεί να κάνει με τις δικές του ορμόνες, χωρίς παρενέργειες, όπως η φαρμακευτική ή χημική ηπατίτιδα, ο καρκίνος ήπατος κ.α.. Δεσμεύονται στους ίδιους ορμονικούς υποδοχείς και αναγνωρίζονται από τον οργανισμό, όπως ακριβώς οι ενδογενείς φυσικές ορμόνες.

Τις αναγνωρίζει και τις χρησιμοποιεί, επίσης, άμεσα, μετά τη χορήγησή τους ως δικές του. Δεν ταλαιπωρείται ο οργανισμός με περιττές διαδικασίες, σπατάλη ενέργειας και χρόνου, που καταπονούν όργανα, όπως το ήπαρ για να τροποποιήσει ξένα προς το σώμα μόρια και ουσίες».

Εξίσου σημαντικό είναι ότι με αυτό τον τρόπο δεν διεγείρεται το ανοσοποιητικό σύστημα, όπως συμβαίνει κατά τη χορήγηση συνθετικών ορμονών, όπου αναπτύσσονται μηχανισμοί αυτοανοσίας του οργανισμού, στην προσπάθειά του να απομακρύνει «ξένους» εισβολείς που δεν έχουν σχέση με αυτόν.

«Ο F.D.A. κατατάσσει τις Βιομιμητικές Ορμόνες ως “φυσικές”, λόγω των δράσεών τους, ανεξάρτητα από την πηγή προέλευσής τους. Οι Βιομιμητικές Ορμόνες μπορούν να εξαχθούν και να προέλθουν από μια μεγάλη ποικιλία πηγών της Φύσης. Αυτό ωστόσο που κάνει μια ορμόνη να “βιομιμητική” δεν είναι η πηγή προέλευσής της. Είναι μόνο εάν είναι ολόιδια χημικά με την αντίστοιχη ανθρώπινη ορμόνη, που καλείται να αποκαταστήσει», διευκρινίζει ο κ. Τίγκας.

Και τα πλεονεκτήματα των βιομιμητικών ορμονών δεν σταματούν εδώ. Επειδή οι ορμόνες είναι πολύτιμες για την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού και έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, οι βιομιμητικές ορμόνες μπορούν να χορηγηθούν εξατομικευμένα. Δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός ως προς τη χρήση τους, εν αντιθέσει με τις συνθετικές ορμόνες που λόγω παρενεργειών έχουν αναγκάσει την ιατρική κοινότητα να περιορίζει στη χορήγησή τους στα τρία χρόνια το πολύ. Επιπλέον, είναι φτηνές, εύχρηστες, με δυνατότητα πολλαπλών τρόπων λήψης και μικρορύθμισης της δοσολογίας τους.

«Όμως, η μη μαζική παραγωγή τους από τις φαρμακοβιομηχανίες έχει οδηγήσει σε επιστημονικά αδιέξοδα και το ανθρώπινο είδος σε ανεπάρκειες και ανισορροπίες, με εκατοντάδες συνεπακόλουθα προβλήματα, όπως χρόνια νοσήματα, μεταβολικές διαταραχές, πρόωρη γήρανση και κακή ποιότητα ζωής», λέει κ. Τίγκας.

Και υπενθυμίζει ότι «οι ορμόνες δεν είναι εχθροί μας. Είναι σύμμαχοι στο ταξίδι της ζωής. Η αποκατάσταση με βιομιμητικές ορμόνες, όταν κρίνεται ιατρικώς αναγκαία, μας επαναφέρει στην τάξη και την ισορροπία. Αρκεί να τις χρησιμοποιούμε με σύνεση, ευλάβεια και γνώση, με σεβασμό προς τη φύση και ανάλογα με τις ανάγκες κάθε ατόμου. Τίποτε δεν είναι πανάκεια. Καμία μόδα δεν πρέπει να αφορά σε θέματα υγείας. Το πεδίο επιλογής είναι ελεύθερο, πάντοτε με γνώμονα το κοινό καλό, που είναι η επίτευξη της βέλτιστης υγείας».