Μεγάλη αύξηση των διατροφικών διαταραχών εν μέσω πανδημίας

Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό εμφάνισης των Διατροφικών Διαταραχών παγκοσμίως έχει διπλασιαστεί, ενώ υπολογίζεται ότι πάνω από 70 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με μια από τις βασικές κατηγορίες τους: Νευρογενής Ανορεξία, Επεισοδιακή Υπερφαγία ή Νευρογενής Βουλιμία (National Eating Disorders Association). Παράλληλα, εν μέσω πανδημίας σημειώθηκε μεγάλη αύξηση των περιστατικών διατροφικών διαταραχών, ενώ επιδεινώθηκε η κατάσταση των ήδη πασχόντων.

Ως Παγκόσμια Ημέρα Διατροφικών Διαταραχών έχει οριστεί η 2η Ιουνίου (World Eating Disorders Action Day) μια μέρα που στην Ελλάδα δεν δίνεται η πρέπουσα προσοχή σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες, παρόλο που είναι ένα πρόβλημα που συνεχώς αυξάνεται και η αντιμετώπισή του απασχολεί όλο και περισσότερους ανθρώπους, επισημαίνει η κα Άννα Χατζηδημητρίου, Ψυχολόγος Υγείας Ειδικευμένη στις διατροφικές Διαταραχές και στην Παχυσαρκία, NCED Δ/ντρια Τμήματος Ψυχολογίας Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, Ιδρύτρια του Κέντρου Ψυχολογίας και Προαγωγής της Υγείας «Live Well-Be Well» και προσθέτει:

«Είναι σημαντική η ενημέρωση στις διαταραχές αυτές, διότι η άμεση διάγνωση συνδέεται με καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα και τον περιορισμό της στην πιθανή επέκταση των συμπτωμάτων της διαταραχής σε προβλήματα υγείας. Για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του προβλήματος και την σημαντικότητα της άμεσης αντιμετώπισης αξίζει να αναφερθεί ότι υπολογίζεται πως ένας άνθρωπος πεθαίνει παγκοσμίως κάθε μία ώρα από κάποια διατροφική διαταραχή και πως το 97% των ασθενών που θα νοσηλευτούν με διατροφική διαταραχή έχουν έστω μια οργανική πάθηση, ένα πρόβλημα υγείας ως συννοσηρότητα.

Υψηλή συννοσηρότητα παρατηρείται στις διατροφικές διαταραχές σε συνδυασμό με άλλες ψυχολογικές διαταραχές, όπως είναι η κατάθλιψη, οι αγχώδεις διαταραχές, κυρίως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, το μετατραυματικό άγχος και η εξάρτηση από αλκοόλ ή άλλες ουσίες.

Μεγάλη επίδραση παρατηρείται στην υγεία των διαβητικών που έχουν διατροφικές διαταραχές, κυρίως επεισοδιακή υπερφαγία, καθώς η ελλιπής διαχείριση της υπερφαγίας εντείνει τις επιπλοκές του διαβήτη, όπως καρδιαγγειακά επεισόδια, νευραλγίες, παθήσεις των νεφρών. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι σημαντική η πολυδύναμη αντιμετώπιση από τους ειδικούς, από μία διεπιστημονική ομάδα για την αντιμετώπιση με ψυχολογική υποστήριξη της διατροφικής διαταραχής που μπορεί να πυροδοτεί σοβαρές ασθένειες».

Η κα Χατζηδημητρίου τονίζει, πως «αυτές είναι οι στατιστικές και οι επιπτώσεις προ πανδημίας. Δυστυχώς υπάρχει πληθώρα στοιχείων ότι η πανδημία έφερε αύξηση στα παραπάνω νούμερα και στις επιπτώσεις που αναφέρονται παρόλο που ακόμα δεν υπάρχουν πολλές επίσημες μελέτες. Η Εθνική Ένωση Διατροφικών Διαταραχών στις ΗΠΑ, αναφέρει αύξηση 40% στις κλήσεις της από τον Μάρτιο του 2020 που ξεκίνησε η πανδημία και η καραντίνα. Κάποιες αρχικές έρευνες που έγιναν στην Αμερική αλλά και στην Ευρώπη έδειξαν ότι η πανδημία, ο φόβος, το άγχος, η καραντίνα, ο κοινωνικός περιορισμός, επηρέασαν τα άτομα με διάγνωση νευρικής ανορεξίας να τρώνε λιγότερα γεύματα την ημέρα και τροφές με λιγότερες θερμίδες, ενώ τα άτομα με βουλιμία είχαν αυξημένη όρεξη για φαγητό και κατανάλωναν γεύματα μεγαλύτερα σε ποσότητα, πολύ συχνά με τροφές υψηλής θερμιδικής αξίας.

Κοινός παρονομαστής και στις δύο ομάδες διατροφικών διαταραχών είναι ότι αναφέρθηκαν υψηλότερα επίπεδα άγχους για τους περιορισμούς της πανδημίας και φόβου που αφορούσαν την ψυχική τους υγεία και τις διατροφικές τους συμπεριφορές.

Φαίνεται ότι η πανδημία αύξησε τους ψυχοκοινωνικούς παράγοντες που ενισχύουν το άγχος και πυροδοτούν μια ήδη υπάρχουσα διατροφική διαταραχή.

Οι συνθήκες ζωής στην πανδημία ως στρεσογόνο γεγονός, οδήγησε πολλούς στην αύξηση κατανάλωσης τροφών με υψηλή διατροφική αξία, αύξηση γλυκών και αλκοόλ, ακατάσχετο τσιμπολόγημα, άστατα γεύματα, αύξηση βάρους ή επίμονη σκέψη για απώλεια βάρους».