Κορονοϊός: Ποιοι πρέπει να κάνουν πρώτοι το εμβόλιο

Η πανδημία του κορωνοϊού δημιουργεί πολλούς προβληματισμούς για την ανάπτυξη των εθνικών και διεθνών εμβολιαστικών στρατηγικών.

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Παναγιώτης Μαλανδράκης, Ιωάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) αποδελτιώνουν τα σημαντικότερα στοιχεία της σχετικής έκθεσης από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC).

Τα μοτίβα της έκθεσης στον νέο κορωνοϊό, όπως και η επίπτωση και η γεωγραφική κατανομή του ιού ανά τον κόσμο, θα επηρεάσει την διαθεσιμότητα του εμβολίου. Πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις για την εφαρμογή του εμβολιασμού μπορούν να εφαρμοστούν ανάλογα με τη διαθεσιμότητα του εμβολίου και τα στάδια της πανδημίας, όπως ενδεικτικά:

• Επιλεγμένες ομάδες ασθενών, ασθενείς με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης σοβαρής λοίμωξης COVID-19, ευπαθείς ομάδες, εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας.
• Εμβολιασμός ατόμων από μία ηλικία και άνω.
• Ομάδες με αυξημένο κίνδυνο έκθεσης όπως συγκεκριμένοι επαγγελματίες και νεότερος πληθυσμός.
• Άτομα που διαμένουν σε περιοχές με αυξημένη επίπτωση COVID-19, και σε περιπτώσεις συρροών κρουσμάτων.

Παράγοντες κινδύνου για σοβαρή νόσο κορωνοϊού

Η παθογένεια της νόσου COVID-19 δεν είναι πλήρως κατανοητή και θεωρείται ότι η παροξυσμική ανοσολογική απάντηση του οργανισμού στον ιό SARS-CoV-2 οδηγεί σε σοβαρότερες μορφές της λοίμωξης. Ο κίνδυνος σοβαρότερης μορφής της νόσου και νοσηλείας αυξάνεται με την ηλικία, είναι μεγαλύτερος στο άρρεν φύλο, και σε υποκείμενες παθήσεις όπως η παχυσαρκία, αρτηριακή υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης, η καρδιαγγειακή νόσος, οι χρόνιες πνευμονικές παθήσεις καθώς και η ανοσοκαταστολή. Σύμφωνα με το ECDC, προκειμένου να οργανωθεί ένα μαθηματικό μοντέλο για να διαμορφωθεί ένα πλάνο εμβολιασμού είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε:

• Τους πρωταρχικούς στόχους του εμβολιασμού, όπως η προστασία συγκεκριμένων ομάδων, ο περιορισμός της γεωγραφικής επέκτασης των συρροών κρουσμάτων και η εξάλειψη της νόσου.

• Επιδημιολογικούς παράγοντες.

• Παράγοντες εμβολιασμού, όπως η αποτελεσματικότητα σε συγκεκριμένες υποομάδες, η διάρκεια της προστασίας, ο αριθμός των απαιτούμενων δόσεων.

• Παράγοντες και χαρακτηριστικά του πληθυσμού.

• Παράγοντες που σχετίζονται με τη διαθεσιμότητα του εμβολίου.