Καθημερινά 100 ασθενείς περνάνε το κατώφλι του Ιατρείου Κοινωνικής Αποστολής
Μέσα στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του, το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής έχει πραγματοποιήσει 40.000 ιατρικές επισκέψεις. Καθημερινά περισσότεροι από 100 ασθενείς περνάνε το κατώφλι του, ενώ χορηγούνται 300-500 φάρμακα την ημέρα. Περισσότεροι από 69 εθελοντές γιατροί, 23 ειδικοτήτων προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο Ιατρείο, με εβδομαδιαία παρουσία, καθώς και 200 εργαστηριακοί και κλινικοί γιατροί και ιδιωτικά εργαστήρια.
Ο απολογισμός του έργου του Ιατρείου Κοινωνικής Αποστολής, του ΙΣΑ και της «Αποστολής», της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, το οποίο συμπλήρωσε τέσσερα χρόνια προσφοράς και αλληλεγγύης στο συνάνθρωπο, έγινε στο πλαίσιο εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, υπό την αιγίδα της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όπως τονίστηκε στην εκδήλωση, το Ιατρείο έχει 20 παραρτήματα στην Αττική και σε όλη την Ελλάδα και μέσα στα τριάμισι χρόνια της λειτουργίας του έχει πραγματοποιήσει 28 οδοιπορικά υγείας, σε ακριτικές περιοχές της νησιωτικής και ηπειρωτικής χώρας.
Στηρίζει 22 Δήμους σε όλη την χώρα, με Κοινωνικά Ιατρεία και Κοινωνικά Φαρμακεία, συνεργάζεται με 33 ενορίες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και 26 Μητροπόλεις σε όλη την Ελλάδα. Ενώ έχει αποστείλει φάρμακα σε Δημόσια νοσοκομεία, Αγροτικά ιατρεία, Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία, Προνοιακά Ιδρύματα και Σωφρονιστικά καταστήματα σε όλη την Ελλάδα.
Εκ μέρους του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ο πρωτοσύγκελος Αρχιμανδρίτης πατήρ Συμεών Βολιώτης, αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες της εκκλησίας μέσα στην περίοδο της κρίσης και στο πολύπλευρο έργο αγάπης, το οποίο έχουν αγκαλιάσει χιλιάδες εθελοντές και στη συνεργασία όλων για την υπέρβαση της κρίσης και των συνεπειών της. Ακόμη μετέφερε τις θερμές ευχαριστίες του Μακαριωτάτου προς τον Ι.Σ.Α., τον ΣΚΑΙ και την κ. Βαρδινογιάννη, για τις δράσεις τους που φανερώνουν ότι η προσφορά είναι ζήτημα παιδείας και πολιτισμού.
Ο πρόεδρος του ΙΣΑ Γιώργος Πατούλης επεσήμανε ότι «Το Ιατρείο Κοινωνικής Αποστολής, ξεκίνησε το ταξίδι του πριν από τέσσερα χρόνια και έγινε το καταφύγιο για εκατοντάδες συνανθρώπους μας που χτυπήθηκαν από την οικονομική κρίση. Περισσότεροι από 2 εκατομμύρια Έλληνες είναι ανασφάλιστοι. Σε αυτούς το Σύστημα Υγείας έκλεισε την πόρτα. Ενώ το πολιτικό προσωπικό της χώρας νίπτει τας χείρας του και τους αφήνει ελαφρά τη καρδία, χωρίς φαρμακευτική και νοσηλευτική περίθαλψη. Παράλληλα παλεύουμε για να στηρίξουμε τις δομές του Δημόσιου Συστήματος Υγείας που καταρρέουν από την οικονομική κρίση και τις αποτυχημένες πολιτικές και δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών. Γιατί αυτά τα τέσσερα χρόνια φτάσαμε στο τελευταίο άκρο της Ελλάδας. Οι εθελοντές του Ιατρείου προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε αποστολές που προϋπόθεταν πολύ προσωπικό χρόνο και κόπο».
Από την πλευρά του ο Διευθυντής της «ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών Κωνσταντίνος Δήμτσας ανέφερε πως «Από το νοτιοανατολικότερο σημείο της Ευρώπης το Καστελόριζο μέχρι το βορειότερο σημείο της Ελλάδας τον Έβρο, προσφέραμε και συνεχίζουμε να προσφέρουμε αυτά τα τέσσερα χρόνια τις υπηρεσίες μας στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη. Δίνουμε ελπίδα και ανακούφιση στους κατοίκους των ακριτικών και νησιωτικών περιοχών της ελληνικής επικράτειας όταν αποκομμένοι από την Κεντρική Διοίκηση βιώνουν την αδιαφορία και την εγκατάλειψη. Δώσαμε αγώνα και θα δίνουμε με σημείο αναφοράς την υγειονομική προστασία και το αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός για ισότιμη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας. 40.000 ιατρικές επισκέψεις, εκατοντάδες ασθενείς που λαμβάνουν καθημερινά την ιατρική καθοδήγηση και το φάρμακο τους, 20 παραρτήματα, εκατοντάδες εθελοντές γιατροί, δεν είναι μόνο αριθμοί που σηματοδοτούν το εύρος της προσφοράς, είναι ο καθημερινός μας αγώνας, η βασική μας προτεραιότητα, η απόλυτη ευθύνη μας, ο ένστερνος ζήλος μας, η υπακοή μας στην εντολή του Αρχιεπισκόπου μας κ. Ιερωνύμου να είμαστε παντού και πάντοτε, δίπλα στον ασθενή, στον αναξιοπαθούντα πολίτη που έχει ανάγκη σε όποια γωνιά της χώρας και να βρίσκεται θα συγκατοικήσουμε με το πρόβλημα του και θα αφουγκρασθούμε τις προσδοκίες του».
