Η εγκυμοσύνη μετά τη χημειοθεραπεία είναι εφικτή
Η εγκυμοσύνη μετά τη χημειοθεραπεία στην οποία υποβάλλονται γυναίκες νεαρής ηλικίας με καρκίνο είναι πλέον εφικτή. Οι ασθενείς που έρχονται αντιμέτωπες με μία κακοήθη νόσο κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας μπορούν να ζήσουν το όνειρο της μητρότητας και να αποκτήσουν το δικό τους παιδί μόλις ολοκληρωθεί η θεραπεία τους. Τα παραπάνω ανέφερε ο Μαιευτήρας – Γυναικολόγος Σωτήρης Τρομπούκης στο 10ο Μετεκπαιδευτικό Σεμινάριο Κλινικής και Ερευνητικής Ογκολογίας που διοργάνωσε στις 20-22 Ιουνίου 2019, στην Αθήνα, το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας Καρκίνου.
Σύμφωνα με τον κ. Τρομπούκη, «η εγκυμοσύνη μετά τη χημειοθεραπεία δεν είναι απαγορευτική, ενώ έχει αποδειχθεί ότι δεν αυξάνει τον κίνδυνο επανεμφάνισης της νόσου. Παράλληλα έχει καταρριφθεί ο μύθος ότι η χημειοθεραπεία πριν από μία εγκυμοσύνη αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης γενετικών διαταραχών ή καρκίνου στο παιδί που γεννιέται».
Οι γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο μπορούν να διατηρήσουν τη γονιμότητά τους και να βιώσουν την εμπειρία της εγκυμοσύνης δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας τους. Βασική προϋπόθεση είναι η ενημέρωσή τους από τον ιατρό ογκολόγο που τους παρακολουθεί προκειμένου να απευθυνθούν έγκαιρα και πριν από την έναρξη της θεραπείας τους σε ένα εξειδικευμένο κέντρο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Η ενημέρωση των γυναικών που θα υποβληθούν σε χημειοθεραπεία είναι απαραίτητη από γυναικολόγο, καθώς μία τέτοια θεραπεία μπορεί να προκαλέσει μείωση του αριθμού αρχέγονων ωοθυλακίων, μείωση ωοθηκικού αποθέματος μέχρι και ατροφία ωοθηκών. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τρομπούκης, «αν μία γυναίκα ακολουθήσει ένα χημειοθεραπευτικό σχήμα για την αντιμετώπιση καρκίνου, αυξάνεται η ηλικία της ωοθήκης της κατά 10 χρόνια. Για παράδειγμα, μία κοπέλα 25 ετών που υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία, θα έχει μετά τη θεραπεία ωοθηκικό αποθεματικό 35χρονης γυναίκας, ενώ αν πρέπει να λάβει και ταμοξιφαίνη για τα επόμενα 10 χρόνια, θα έχει ωοθηκικό αποθεματικό 45χρονης γυναίκας και σχεδόν μηδενικές πιθανότητες τεκνοποίησης».
Για να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα και οι γυναίκες να καταφέρουν να γίνουν μητέρες μετά τη χημειοθεραπεία μπορούν να επιλέξουν την κατάψυξη ωαρίων ή εμβρύων που αποτελούν τις δύο πιο συνήθεις διαδικασίες για τη διατήρηση της γονιμότητας. Η κατάψυξη ωαρίων ή εμβρύων συστήνεται στις περιπτώσεις εκείνες που η έναρξη της χημειοθεραπείας μπορεί να καθυστερήσει για δύο εβδομάδες (αυτός ο χρόνος είναι αρκετός για την ολοκλήρωση ενός κύκλου διέγερσης των ωοθηκών και συλλογής των ωαρίων). Στις περιπτώσεις, δε, που η χημειοθεραπεία δεν μπορεί να καθυστερήσει, αλλά πρέπει να ξεκινήσει αμέσως μετά τη διάγνωση του καρκίνου, συστήνεται η λαπαροσκοπική αφαίρεση και κατάψυξη ωοθηκικού ιστού.
«Το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν τη δυνατότητα να αφήσουν πίσω τον εφιάλτη του καρκίνου και να γίνουν μητέρες ακόμη και μετά την υποβολή τους σε χημειοθεραπεία είναι ιδιαίτερα σημαντικό» υπογράμμισε ο κ. Τρομπούκης και σημείωσε πως «η ζωή δεν «τελειώνει» με τη διάγνωση της νόσου. Οι γυναίκες που νοσούν δίνουν τη δυσκολότερη «μάχη» της ζωής τους και τις περισσότερες φορές την κερδίζουν. Η νίκη της ασθένειας τις ωθεί να γίνουν πιο δυναμικές, να επανεξετάσουν την κατεύθυνση της ζωής τους και να πάρουν τη μεγάλη απόφαση να συνεχίσουν μπροστά αποκτώντας ένα δικό τους παιδί».
