Επιθέματα τεχνητού μυός βοηθούν στην αναγέννηση της καρδιάς
Λύση στο φαινόμενο της καρδιακής ανεπάρκειας που προκαλείται έπειτα από έμφραγμα αναμένεται να δώσει εντός πενταετίας ο κλάδος της αναγεννητικής ιατρικής, αναπτύσσοντας ζωντανά και πλήρως λειτουργικά patches (επιθέματα) καρδιακού μυός.
Σύμφωνα με τη «δημοκρατία», η καλή λειτουργία της καρδιάς βασίζεται στη συνεχή τροφοδοσία της με οξυγόνο από τις στεφανιαίες αρτηρίες. Αν αυτές μπλοκάρουν και η τροφοδοσία σταματήσει, τα κύτταρα του καρδιακού μυός αρχίζουν να πεθαίνουν εντός ολίγων λεπτών. Για τον λόγο αυτόν ακόμα και η καρδιά των ασθενών που επιζούν του εμφράγματος εξασθενεί τόσο με τα χρόνια, που δυσκολεύεται να διατηρήσει επαρκή ροή αίματος, με αποτέλεσμα πολλοί ασθενείς να πεθαίνουν λίγα χρόνια μετά το επεισόδιο.
Η λύση, ωστόσο, φαίνεται πως είναι κοντά, αφού ερευνητές του Stem Cell Institute του University of Cambridge βρίσκονται ένα βήμα πριν από την ανάπτυξη «ζωντανών» καρδιακών επιθεμάτων (patches). Αυτά τα μικροσκοπικά λειτουργικά κομμάτια καρδιακού μυός, μεγέθους μικρότερου των 2,5 τ.εκ., δημιουργούνται στο εργαστήριο και αναπτύσσονται στη διάρκεια ενός μήνα.
Παρασκευάζονται με τη χρήση αιμοσφαιρίων, τα οποία επαναπρογραμματίζονται σε συγκεκριμένη μορφή βλαστοκυττάρων, που μπορούν να μετατραπούν σε οποιοδήποτε κύτταρο του ανθρώπινου σώματος – εν προκειμένω κύτταρα καρδιακού μυός, ερυθρά αιμοσφαίρια και επικάρδιο. Αυτές οι συστάδες καρδιακών κυττάρων αναπτύσσονται στη συνέχεια πάνω σε συγκεκριμένη «σκαλωσιά», που τα οργανώνει και τα στοιχίζει με τέτοιον τρόπο, ώστε ο σχηματισμός τους να μοιάζει με αυτόν του πραγματικού καρδιακού ιστού.
«Πιστεύουμε ότι αυτά τα patches έχουν περισσότερες πιθανότητες να απορροφηθούν από την καρδιά του ασθενούς, καθώς δημιουργούμε έναν πλήρως λειτουργικό ιστό, που χτυπά ήδη και συσπάται» δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Σαντζάι Σίνχα του Addenbrooke’s Hospital στο Κέμπριτζ, προσθέτοντας ότι σημαντικό ρόλο παίζουν στην προκειμένη περίπτωση τα κύτταρα του επικαρδίου, καθώς συντονίζουν τη σωστή ανάπτυξη του καρδιακού μυός.
