Επικίνδυνη η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση που δεν θεραπεύεται
Η Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση εμφανίζεται όταν ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας (ΚΟΣ) δεν λειτουργεί σωστά επιτρέποντας στα οξέα να κυλήσουν προς τα πίσω και να κάψουν το κατώτερο τμήμα του οισοφάγου. Αυτό ερεθίζει τον οισοφάγο, προκαλώντας καούρες και ενδεχομένως βλάβη στον οισοφάγο.
Σύμφωνα με τον Γενικό Χειρουργό Γιώργο Σάμπαλη, τα βασικά συμπτώματα της παλινδρόμησης με ή χωρίς διαφραγματοκήλη, εξαρτώνται κύρια από την παλινδρόμηση υγρών του στομάχου στον οισοφάγο, με επακόλουθο κάψιμο μπροστά στο στήθος, οπισθοστερνικό καύσο, οπισθοστερνικό άλγος και σαφώς αισθήματα πνιγμονής, χρόνιου βήχα και χρόνιας ασθματικής κατάστασης.
Τι συντελεί στη δημιουργία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης; Όπως μας εξηγεί ο κ. Σάμπαλης, έχει αποδειχθεί η σχέση με την παχυσαρκία, την εγκυμοσύνη και τις καταχρήσεις στο φαγητό. Εντούτοις μπορεί να συμβεί και επειδή εκ γενετής μπορεί να υπάρξει αδύνατος σφιγκτήρας (ΚΟΣ), η λήψη κάποιων φαρμάκων, το κάπνισμα, ή η κατανάλωση αλκοόλ, οπότε προκαλείται ατονία του κατώτερου Οισοφαγικού Σφιγκτήρα, δημιουργώντας παλινδρόμηση των οξέων.
Θεραπεία
Η Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση γενικώς θεραπεύεται σε τρία στάδια: Προληπτικά, φαρμακευτικά και χειρουργικά.
Αλλαγές στον τρόπο ζωής : σε πολλές περιπτώσεις, η αλλαγή της διατροφής και η τακτική λήψη αντιόξινων φαρμάκων μπορεί να μειώσει την συχνότητα και την ένταση των συμπτωμάτων.
Η απώλεια βάρους, η μείωση του καπνίσματος και της κατανάλωσης του αλκοόλ και οι αλλαγές στον τρόπο διατροφής και ύπνου μπορούν, επίσης, να βοηθήσουν.
Φαρμακευτική αγωγή : Εάν τα συμπτώματα επιμένουν μετά από αυτές τις αλλαγές στον τρόπο ζωής σας, τότε ενδεχομένως θα χρειαστεί να ακολουθήσετε κάποια φαρμακευτική αγωγή.
Η λήψη αντιόξινων εξουδετερώνει τα οξέα του στομάχου και η συστηματική λήψη φαρμάκων μειώνει την ποσότητα των οξέων, που παράγονται στο στομάχι. Και οι δύο τρόποι μπορεί να είναι αποτελεσματικοί για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Χειρουργική αντιμετώπιση : Ασθενείς, οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται καλά στην συντηρητική (αλλαγές του τρόπου ζωής) ή στην φαρμακευτική αγωγή, ή οι οποίοι χρειάζονται συνεχώς φάρμακα για να αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα θα πρέπει να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση.
«Ειδικά όταν συνυπάρχουν δύο καταστάσεις όπου η μία είναι παλινδρόμηση με διαφαγματοκήλη και η δεύτερη παλινδρόμηση λόγω ανεπάρκειας του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα, τότε αυτά αντιμετωπίζονται και θεραπεύονται μόνο χειρουργικά και η επέμβαση γίνεται πλέον λαπαροσκοπικά, αντικαθιστώντας το ανοιχτό χειρουργείο» σημειώνει ο κ. Σάμπαλης και προσθέτει πως «η εποχή που η επέμβαση απαιτούσε μία μεγάλη τομή στην κοιλιά και είχε σαν αποτέλεσμα αρκετό μετεγχειρητικό πόνο και μία περίοδο ανάρρωσης έξι ή και περισσότερων εβδομάδων, έχει περάσει πλέον ανεπιστρεπτί και με τη λαπαροσκοπική μέθοδο εξασφαλίζεται μειωμένος μετεγχειρητικός πόνος, μικρότερη νοσηλεία, πιο σύντομη επιστροφή στην εργασία και καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα».
Όπως αναφέρει ο κ. Σάμπαλης, η διαδικασία της επέμβασης απαιτεί έναν απαραίτητο και ενδελεχή προεγχειρητικό έλεγχο και στη συνέχεια ο χρόνος επέμβασης η οποία απαιτεί γενική αναισθησία, είναι μία-μιάμιση ώρα. Ο ασθενής κινητοποιείται την ίδια ημέρα, σιτίζεται με υγρά από την επομένη το πρωί, και μπορεί να μεταβεί στην οικία του μετά από μία – δύο ημέρες. Η μετεγχειρητική πορεία είναι ομαλότατη, με μηδαμινό πόνο, ενώ η σίτιση ξεκινά με απλές χυλώδεις και πολτώδεις τροφές, με πλήρη αποκατάσταση της σίτισης έπειτα από 15-30 ημέρες. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών, οι οποίοι υποβάλλονται σε επέμβαση απαλλάσσονται τελείως ή έχουν μία πολύ σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων της Γαστροοισοφαγικής Παλινδρόμησης σε ποσοστά που παγκοσμίως ξεπερνούν το 97%.
Συντάκτης: Δήμητρα Χατζηπαναγιώτου