Χριστούγεννα: Οδηγός επιβίωσης για ζευγάρια!
Τα Χριστούγεννα έχουν χαρακτηριστεί «δολοφόνος» των σχέσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, πριν από την αντίστροφη μέτρηση για την έλευση του νέου χρόνου, πολλά ζευγάρια – κάποιες μελέτες κάνουν λόγο για τέσσερα στα δέκα – τσακώνονται και χωρίζουν, τινάζοντάς τα όλα στον αέρα.
Η κρίση σε αυτές τις σχέσεις προφανώς προϋπάρχει και υποβόσκει, αλλά στις συγκεκριμένες διακοπές και κόντρα στο κλίμα της, σχεδόν υποχρεωτικής, χαράς, κάποιοι συνειδητοποιούν ότι δεν κάνουν μαζί.
«Ο Homo Sapiens, πρόγονός μας, σύμφωνα με τις επιστημονικές θεωρίες, επικράτησε του Homo Erectus γιατί είχε χιούμορ, ήταν ζηλιάρης και κουτσομπόλης. Δεν αρκέστηκε, δηλαδή, στην πραγματικότητα που ζούσε (μαμ, κακά και νάνι), αλλά θέλησε να δει και το φάντασμα της ζωής, ως πιο ωραίο από την πραγματική ζωή» εξηγεί ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Δρ Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης.
«Είναι ο ίδιος λόγος που ο άνθρωπος γεννά τις θρησκείες, τις θρησκοληψίες, τις λατρείες των δεσποτών του και των Rock Stars. Ο κοινός θνητός θέλει έναν Άγιο, έναν αφέντη κι ένα θαύμα, για να ζήσει χωρίς την κατάθλιψη που κουβαλά η γνώση του ότι είναι θνητός και όχι αθάνατος, όπως θα ήθελε να είναι.
Τα Χριστούγεννα, ο μεγαλύτερος και πιο ιδιοφυής μύθος του Sapiens, τυλιγμένος με συμβολισμούς αθωότητας (άραγε ποιος είναι αθώος σε αυτόν τον κόσμο) και χαράς, που γεννήθηκε ο διάδοχος του πατρός, που με τη διπλή ιδιότητα του Θεανθρώπου γίνεται πιο ανθρώπινος, χειροπιαστός από τον απόμακρο Θεό. Άρα, πιο αγαπησιάρης και χειροπιαστός».
Πάρα πολλοί άνθρωποι λατρεύουν τα Χριστούγεννα, γιατί, όπως υποστηρίζουν, τους δίνουν μια ελπίδα στο σκοτάδι της πραγματικής ζωής. Όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, τα Χριστούγεννα, εκτός από τη γέννηση μιας αθωότητας κι ένα ξέπλυμα αμαρτωλού πρότερου βίου όλων των θνητών, είναι και μια παράλογη γιορτή αγορών δώρων, που μπορούν και να φτάσουν όλες τις μέρες του χρόνου, από αυτούς που έχουν, βέβαια, λεφτά (γιατί οι άλλοι έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν να αγοράσουν).
Επιπλέον ο πολύς κοινός χρόνος δείχνει με τον πιο σκληρό τρόπο τη δυσκολία στην επικοινωνία, το κενό στα συναισθήματα, τη διάσταση στις επιθυμίες ή, ακόμη περισσότερο, τη δυσφορία που μπορεί πλέον να προκαλεί στον έναν η παρουσία του άλλου.
«Σε αυτή την οργιαστική, υποχρεωτική σχεδόν, χαρά, όπου όλα είναι όπως θα έπρεπε να είναι, υπάρχει μια παγίδα, που είναι ο εφιάλτης των σχέσεων, ερωτικών, συζυγικών και οικογενειακών.
Αυτή η παγίδα λέγεται χρόνος ελεύθερος. Πολλοί άνθρωποι θα τον διαθέσουν για κοινά συμπόσια, κοινά ταξίδια σε εξωτικά μέρη, σε χιονισμένα τοπία και ιδανικές φαντασιώσεις, όπου όλοι θα περνούν καλά και αγαπημένα.
Οι μεγάλες προσδοκίες, όχι της Τζέιν Όστιν, αλλά των κοινών θνητών, καραδοκούν όπως οι γύπες πάνω από τα κουφάρια. Είναι εκδικητικές σαν Ερινύες, γιατί δε θέλουν τη χαρά του ανθρώπου να είναι χαρούμενη χαρά, αλλά να έχει και μια λύπη μέσα της, μια χαρμολύπη.
Ο στολισμένος με δώρα χιονάνθρωπος έχει τόσες επιθυμίες, που καμιά γιορτή, όσο φωτεινή και να είναι, δε θα τις εκπληρώνει. Είναι η άπληστη φύση. Είναι το κακό το ριζικό. Είναι η μοίρα του ανθρώπου να τα φορτώνει όλα στην ηθική και να μεταμορφώνεται σε δαίμονα. Έτσι και στις γιορτές».
Πώς μπορείτε, λοιπόν, να σώσετε τη σχέση σας και να πάτε μαζί, αγαπημένοι στο ρεβεγιόν; Ο κ. Κωνσταντινίδης συμβουλεύει να έχετε στο μυαλό σας τα εξής:
Χαμηλώστε τους πήχεις της χαράς, για να βρείτε το μέτρο της ιδέας για μια χαρά ίσα με το μπόι σας και όχι με τη σκιά σας.
Έχετε υπόψη σας ότι καμιά χρυσόσκονη δεν είναι αρκετή, να κρύψει τη σκέψη του ανθρώπου για το τραγικό βίωμα της ζωής.
Κανένας άλλος και κανένας σύντροφος δεν είναι ιδανικός. Κανένας δεν έρχεται με άσπρο άλογο να σας πάρει.
Κοιτάξτε μέσα σας πρώτα και θα δείτε, πως αφού εσείς, ο κανονικός άνθρωπος, έχετε τόσες αδυναμίες, πώς αυτοί που σας μοιάζουν θα είναι τέλειοι;
Σκεφτείτε πως καμιά γιορτή και καμιά χρυσόσκονη δε θα καλύψει αυτό το έλλειμμα που νοιώθετε πάντα πριν από την επόμενη αγορά, το επόμενο φιλί και το επόμενο τραπέζι.
Σκεφτείτε πως η λύπη των Χριστουγέννων είναι μια ματαιωμένη χαρά και πως ο καλύτερος σύντροφος είναι αυτός που έχετε και όχι αυτός που έρχεται, γιατί Θεοί δεν είστε για να βλέπετε τα μελλούμενα.
Σκεφτείτε, επίσης, πως όσο πιο πεινασμένοι θα είστε στο τραπέζι της γιορτής, τόσο πιο καλά θα φάτε. Και ο χορτασμένος άνθρωπος μπορεί να γίνει και καλός για τον ίδιο, αλλά και για τους άλλους.
Τα Χριστούγεννα δεν εφευρέθηκαν για να γίνετε εσείς καλύτεροι εραστές. Άρα, μη βάλετε τον πήχη ψηλά, γιατί θα απογοητευτείτε.
Δείτε τη μέρα σαν κανονική και δεν θα αποτύχετε, ούτε στον έρωτα, ούτε στη λύπη, ούτε στη χαρά. Όλα θα γίνουν όπως θα έπρεπε να γίνουν. Απλά, ανθρώπινα και γιορτινά, όπως οι καθημερινές, μικρές στιγμές της ζωής του Homo Sapiens.
